Til að stytta mér stundir hlusta ég mikið á tónlist. Ég vill helst ekki hlusta á sungna tónlist meðan ég skrifa, því mér finnst texti söngvarans trufla mig. Í heilan mánuð hlustaði ég því aftur og aftur í gegnum sex geisladiska sett af instrumental klassískri tónlist sem heitir Smooth Classics.
Svo fór ég að verða brjálaður af að hlusta endalaust á einhverjar fiðlur. Þá fór ég í gegnum geisladiskasafnið í gamla herberginu mínu uppi. Síðan þá hef ég hlustað aftur og aftur á þessar plötur. Í fyrsta lagi Britpop-upprifjun.
Blur - The best of
Oasis - Whats the Story Morning Glory
Bob Dylan - Nashville Skyline
Þetta er að einhverju leyti asnaleg plata, þar sem Bob syngur kántrí með kjánalegri rödd. en rosalega skemmtileg og ég get hlustað á hana ótrúlega oft.
Og svo þegar ég er í dramatísku stuði fyrir showdown. Showdown þar sem ég þarf að klára ákveðinn kafla þá hlusta ég á
Movie Classics of Ennio Morricone and Hugo Montenegro
Engin ummæli:
Skrifa ummæli